به گزارش همشهری‌آنلاین، یکی از حواشی این روزهای فوتبال ایران، مناقشه‌ای بود که بین باشگاه پرسپولیس و تیم ملی امید به‌وجود آمد. داستان این است که پرسپولیس ۳بازیکن در تیم امید داشت که با توجه به فرارسیدن بازی این تیم با الدحیل در لیگ قهرمانان آسیا، به اردوی سرخپوشان فرا خوانده شدند. به این ترتیب یاسین سلمانی، محمد عمری و محمدمهدی احمدی پیش از بازی مرحله یک‌چهارم نهایی بازی‌های آسیایی، از هانگژوی چین به قطر رفتند تا پرسپولیس را همراهی کنند. این موضوع با اعتراض رضا عنایتی، سرمربی تیم امید و البته کمیته ملی المپیک همراه شد و آنها ادعا کردند در حق تیم ملی «کم‌لطفی» صورت گرفته. با این حال قضاوت‌کردن در مورد اینکه در این جدل حق با کدام طرف است، کار چندان دشواری به‌نظر نمیرسد.
اهمیت کدام مسابقات بیشتر است؟
اگر پای مسابقات انتخابی المپیک در میان بود، شاید می‌شد به کادر فنی تیم ملی امید حق داد که دنبال استفاده حداکثری از همه بضاعت انسانی ممکن باشد، با این حال بازی‌های آسیایی در رشته فوتبال اهمیت چندانی ندارد و این موضوع به وضوح از شرایط مسابقات آشکار است. وقتی تایلند بدون برد به مرحله بعدی می‌رسد یا سوریه و افغانستان از گروه هنگ‌کنگ انصراف می‌دهند تا این تیم با «صفر» امتیاز به دور بعدی صعود کند، روشن است که با چه عیار نازلی مواجه هستیم. اصلا شما برای چنین مسابقاتی چرا باید به سمت بازیکنان تیمهای لیگ برتری دست دراز کنی، هم باعث تعطیلی لیگ شوی و هم نمایندگان ایران در آسیا را به زحمت بیندازی؟ روشن است که از نظر اهمیت فنی، اعتباری و حتی اقتصادی، لیگ قهرمانان را اصلا نمی‌شود با بازی‌های آسیایی مقایسه کرد.
کدام تیم مشکل نفری دارد؟
عمده استدلال رضا عنایتی این است که تیم امید با جدایی این ۳بازیکن با مشکل نفری مواجه شده است و فقط ۱۳بازیکن دارد. این در حالی است که از ابتدا هم مشخص بود لیگ قهرمانان در چه تاریخی برگزار می‌شود؛ بنابراین حتی اگر کادر فنی تیم امید از امتیاز غیرمنطقی تعطیلی لیگ برخوردار شدند، حداقل باید به فکر نمایندگان ایران در آسیا می‌بودند تا این مشکلات به‌وجود نیاید.
از سوی دیگر خود پرسپولیس هم برای مسابقه با الدحیل قطر کمبود بازیکن دارد. مهدی ترابی در بازی با النصر مصدوم شد و شرایطش مشخص نیست، وحید امیری به‌احتمال زیاد به این بازی نمیرسد، میلاد سرلک محروم است و قرمزها کلا مهاجم ندارند. در این شرایط کاملا طبیعی است که کادرفنی تیم به فکر استفاده از تمامی نفرات موجود باشد. حذف از مرحله گروهی لیگ قهرمانان، برای یحیی گلمحمدی یک ناکامی بزرگ است و شاید در آینده کاری او تأثیر بگذارد. رضا عنایتی اما بعد از حذف از پیش‌مقدماتی المپیک، خوش و خرم راهی بازی‌های آسیایی شد و شاید اصلا این چیزها برایش ملاک نباشد! از سوی دیگر چرا وقتی باشگاه دستمزد بازیکن را می‌دهد، در چنین بزنگاهی نتواند از او استفاده کند؟ پس این فوتبالیست‌ها برای کدام مسابقات جذب شده‌اند؟
قانون و منطق چه می‌گوید؟
نهایتا اگر همه این تحلیل و تفسیرها را کنار بگذاریم و به حکمیت قانون پناه ببریم، با توجه به اینکه بازی‌های آسیایی خارج از تقویم فیفا برگزار می‌شوند، باشگاه‌ها می‌توانند به تیم ملی امید بازیکن ندهند. بنابراین بهتر بود آقایان با علم به این موضوع، از همان ابتدا یک ترکیب جوان و دائمی را به هانگژو می‌بردند تا هم این مجادلات به‌وجود نیاید و تیم‌شان ناقص نشود و هم بازیکنان جدید کسب تجربه کنند. حیف که شوق رفتن روی سکو و پزدادن بابت این دستاورد، اجازه نمی‌دهد آدم این چیزها را ببیند!
نظر شما